Samen sterk...

Vanmorgen scheen de zon in haar felste kleuren,
de lucht kleurde hemelsblauw,
en toch was ons land in diepe rouw.
Vogels zongen hun mooiste lied
en toch klonk stilte en immens verdriet.
De lente is altijd een begin van nieuw leven
toch was vandaag een dag van afscheid en pijn.
Maar tussen al het verdriet klonk hoop en dankbaarheid.
Witte lintjes, witte rozen…allemaal in de kleur van hoop
om moed en kracht te vinden.
Dankbaarheid voor al het moois dat eens was
voor de herinneringen vol warmte en tederheid
die maken dat zij die we nu moeten missen voor altijd
verder leven in ons hart…

Voor alle slachtoffers van Sierre…